“In het mooie Midwesten bereiken we gevoelstemperaturen van min 60 graden, de koudste ooit gemeten. Komende dagen wordt nog kouder weer verwacht. Mensen kunnen nog geen paar minuten buiten blijven. Wat is er in vredesnaam aan de hand met de opwarming van de aarde? Kom alsjeblieft snel terug, we hebben je nodig!”
Nieuwe media zijn een prima manier om in korte tijd veel mensen te bereiken. @realDonaldTrump is daar misschien wel het beste voorbeeld van. Of je het nu met hem eens bent of niet. Bovenstaande (vertaalde) tweet leverde in no time ruim 200.000 likes op en werd zo’n 50.000 keer geretweet. En wie weet hoeveel van zijn 62 miljoen volgers het hebben gelezen? Zelf gebruik ik social media ook al jaren. Mijn bereik is met ruim 4.000 volgers weliswaar wat minder, het is evengoed ook voor mij een snelle en gemakkelijke manier om te delen waarmee ik bezig ben. Maar zeker ook om reacties te krijgen en daar dan weer mijn voordeel mee te doen.
Het streven naar minder uitstoot moet niet ten koste gaan van de werkgelegenheid. De kosten mogen niet zo snel oplopen dat bedrijven er kapot aan gaan. Hetzelfde geldt voor u thuis.
Jo-Annes de Bat
Een bron van meningen
Social media zijn een bron van heel veel meningen over klimaat, klimaatverandering en klimaatbeleid. Rapporten worden – al dan niet gedeeltelijk – gedeeld, al is dat vaak ter ondersteuning van een eigen standpunt en beperkt men zich tot zenden. Maar gelukkig is er steeds vaker discussie, zij het doorgaans nogal zwart-wit. Weermannen die de klimaatverandering uitgesproken erkennen worden voor gek verklaard door aanhangers van Forum voor Democratie, en vice versa. Iedereen heeft zijn eigen sticker, scheldwoorden worden geuzennamen. Van ‘klimaatgelovigen’ tot ‘klimaatontkenners’. Van ‘klimaatdrammers’ tot ‘wegkijkers’. Dit alles maakt social media tot een interessante bron van kennis over klimaatverandering, maar ook echt niet meer dan dat. Er is regie in de discussie nodig. Er is behoefte aan samenwerking en leiderschap. Het klimaatakkoord doet dat op nationaal niveau, regionaal moet dat worden uitgewerkt in een zogeheten regionale energiestrategie.
Verschillende belangen
In Zeeland zijn we daar al enige tijd mee bezig. Zo hebben we hier de grootste burger-energiecoöperatie van Nederland, lopen we op kop met zonne- en windenergie en zijn er veel partijen betrokken bij die regionale energiestrategie. Zowel de industrie, de landbouw als de netwerk- en energiebedrijven vinden dat het anders moet en kan. Voor hen staat het doel niet meer ter discussie. Ik vind het opvallend dat juist de leiders van deze bedrijven ervoor willen gaan. Maar, en dat is terecht, zij wijzen wel op de verschillende belangen. Het streven naar minder uitstoot moet niet ten koste gaan van de werkgelegenheid. De kosten mogen niet zo snel oplopen dat bedrijven er kapot aan gaan. Hetzelfde geldt voor u thuis. We kunnen niet allemaal en masse van het gas af, en aan de warmtepomp en de zonnepanelen. En dat hoeft ook niet.
Balans aanbrengen
De kunst is de komende jaren samen balans aan te brengen in die wisselende belangen. Dat kan ook, want er is tijd. Die tijd zullen we optimaal benutten.
“In gedachten tweet ik @realDonaldTrump: “In het mooie Zeeland hadden we afgelopen zomer een hittegolf, het nationaal hitterecord is verbroken. Mensen kunnen nog geen paar minuten buiten blijven. Zouden ze dit bedoelen met de opwarming van de aarde? Kom alsjeblieft snel terug koudegolf, we hebben je nodig!”